“Je treft ons op een
spannend moment.” Marcos Concepción
Raba begroet me met twee kussen en leidt me door het kantoor van de Asociación Española de Fundraising (het Spaanse
fondsenwerving instituut) in Madrid. Hij is hier directeur en was zo aardig mij
te ontvangen om me te vertellen over de trends en ontwikkelingen in de Spaanse
fondsenwerving markt. Carmen Gayo, de voorzitter, schuift ook aan. Aan het – in
Nederland zo gebruikelijke – voorstelrondje komen we amper toe. Marcos en
Carmen zijn beredruk met het voorbereiden van een grote landelijke campagne, en
ze vertellen meteen honderduit.
“Het is een gezamenlijke campagne van 35 NGO’s en het wordt
volgende week gelanceerd.”, vervolgt Marcos. “We willen het belang van geven
aan goede doelen onder de aandacht brengen bij particulieren.”. En dat blijkt
hard nodig.
De geefbereidheid in Spanje is erg laag, tenminste, als je het
vergelijkt met Nederland. Carmen: “We hebben in 2012 een grootschalig onderzoek
naar geefbereidheid gedaan en het blijkt dat slechts 19% van de particulieren
geeft aan goede doelenorganisaties.”
Toch vraagt dit percentage om enige nuance, leggen Marcos en
Carmen uit. Ten eerste kent Spanje pas sinds eind jaren ‘70 NGO’s. Geven aan goede doelen zit bij de
Spanjaarden nog niet echt in de genen. Carmen: “Het voelt nog een beetje als
een luxe om te geven. Het concept van filantropie is hier nog niet echt ingebed.”. Ten tweede wordt geven ook niet bepaald gestimuleerd door de overheid. “Spanje
kent een van de laagste percentages voor giftenaftrek in Europa,” licht Marcos
toe. “Voor particulieren is dit slechts 25%.”. Tenslotte is het percentage
gericht op de geefbereidheid aan goede doelen. Het wil niet per definitie
zeggen dat Spanjaarden niet vrijgevig zijn. Carmen: “Spanje is een katholiek
land. Er gaat ontzettend veel geld naar de kerk. Jammer genoeg zijn hiervan
geen cijfers bekend. En er wordt veel aan de familie gegeven. Dat is een
belangrijke reden dat gezinnen het nog steeds redden in deze tijd van crisis.”.
Het onderzoek van het Spaanse Instituut Fondsenwerving is
eerder ook in 2010 uitgevoerd en toen gaf 18% van de Spaanse bevolking. Een
marginaal verschil. Toch zien Marcos en Carmen het als een hoopvol gegeven dat er
nu – in tijden van crisis – door meer particulieren aan goede
doelen wordt gegeven. In het geefbedrag per jaar is de crisis trouwens wel
zichtbaar: gaf een particulier in 2010 gemiddeld € 178 per jaar, in 2012 is dit
gedaald naar € 164.
Er zijn ongeveer 28.000 NGO's in Spanje. Hun belangrijkste
geldstromen kwamen tot voor kort van de overheid en van spaarbanken (bijv.
Caixa). Maar de laatste jaren staat de NGO sector behoorlijk op z’n kop. Er is fiks
gekort op subsidies en de crisis heeft hier vooral de spaarbanken getroffen.
Gaven zij jaarlijks eerst maar liefst € 1,7 miljard, is dat nu teruggeschroefd
naar € 700 duizend (!) per jaar.
“Fondsenwerving is in rap tempo een serieus vak aan het
worden.”, besluit Marcos. “Ja, ik weet het: de budgetten zijn hier nog veel te
klein om echt een grote stap vooruit te kunnen maken. Maar laten we eerlijk
zijn, als goede doelenorganisaties willen overleven zullen ze wel móeten
investeren in fondsenwerving.”
----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Vorige week is mijn inspiratiereis naar Spanje begonnen. Twee maanden
trek ik door dit land met mijn vrouw en hondje. Steden als Bilbao, Madrid en
Barcelona doen we aan. Over mijn ervaringen, ontmoetingen en leermomenten ga ik
bloggen. Niet alleen voor Nassau, maar ook
voor Stadswild.
Een uitgebreid verslag
van mijn ontmoetingen met Spaanse fondsenwervers en consultant volgt in Vakblad Fondsenwerving.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten